ΤΑ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ ΤΟΥ ΙΛΙΣΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΝ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΛΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

[Admin]

Σε άλλες εποχές οι άνθρωποι ταξίδευαν "στης γης την πλάτη" με τα πόδια τους. Αργότερα επινόησαν και κατασκεύασαν μεταφορικά μέσα, τόσο για τη στεριά όσο και για τη θάλασσα ακόμη και εναέρια. Τα τελευταία πενήντα χρόνια ο άνθρωπος ταξιδεύει ως και στο διάστημα.

Σήμερα πια ο καθένας μπορεί να "ταξιδέψει" χωρίς καν να μετακινηθεί, σερφάροντας στο διαδίκτυο!

Ένα τέτοιο ταξίδι θα κάνουμε κι εμείς σ' αυτό το θέμα. Με προορισμό το Βόλο, το επίνειο της Θεσσαλίας.

Ένα ταξίδι γνωριμίας και "συνάντησης" με παιδιά της ηλικίας μας που ζουν και σπουδάζουν στην όμορφη πόλη του Παγασητικού.

Ήδη έχουμε επικοινωνήσει με το δάσκαλό τους, τον κ. Θανάση Ζ., και μας υποσχέθηκε να βρει κι εκείνος τον τρόπο να πραγματοποιηθεί η επαφή των δύο τάξεων.

Στο χώρο αυτό μπορεί ο καθένας μας να αφήνει σχετικά μηνύματα ώστε να ξεκινήσει ο μεταξύ μας διάλογος.

Ας ξεκινήσουμε παρουσιάζοντας το σχολείο μας:

Το σχολείο μας είναι το 12ο Δημοτικό Καλλιθέας και βρίσκεται στη γωνία των οδών Λυκούργου και Αργυροκάστρου, λίγα τετράγωνα από την παραλία και δίπλα ακριβώς στις όχθες του Ιλισού:

από τον οποίο μας χωρίζει μόνο ένας δρόμος! Ο Ιλισός ήταν ο κυριότερος ποταμός της αρχαίας Αθήνας, πήγαζε από τον Υμηττό, διέσχιζε την Αθήνα και χυνόταν στο Φάληρο.

Σήμερα ο Ιλισός μόνο κατ' ευφημισμό είναι ποτάμι:

Αυτό που εμείς βλέπουμε τις περισσότερες μέρες του χρόνου είναι ένα μαυροπράσινο ρυάκι που φιδοσέρνεται μέσα στην τσιμεντένια κοίτη, αποτελώντας εστία μόλυνσης για την περιοχή και όχι πηγή ζωής που σαν ποτάμι θα έπρεπε να είναι. Ακόμη όμως και με τη μορφή αυτή ο Ιλισός έχει τη δική του χλωρίδα και φυσικά και πανίδα.

Ιδιαίτερη σημασία για το σχολείο μας έχει η ορνιθοπανίδα του Ιλισού. Περιστέρια, σπουργίτια, γλάροι και πολλά ακόμη πτηνά βρίσκουν στον Ιλισό νεράκι τρεχούμενο και στις γύρω περιοχές, και στην αυλή του σχολείου μας, τροφή και φωλιές:

Στιγμιότυπο από μια μέρα βροχερή στο προαύλιο του σχολείου μας

"Φροντίζουμε" βέβαια κι εμείς να ταΐζουμε τους φτερωτούς μας φίλους. Είτε με ψιχουλάκια από τα κουλουράκια μας είτε μερικές φορές και με ολόκληρα σάντουιτς που οι απρόσεκτοι πετούν στην αυλή, προς μεγάλη χαρά των πουλιών! Κι αν ξεχάσουμε να τους αφήσουμε φαγάκι, δε διστάζουν τα πουλάκια να τρυπώσουν ακόμη και μέσα στο σχολείο. Συχνά βλέπουμε περιστέρια στους διαδρόμους και στις σκάλες, μια φορά μάλιστα έφτασε ένα περιστέρι και στο γραφείο δασκάλων.

Κι ενώ τα πουλάκια περιμένουν πώς και πώς να τα φιλέψουμε από το κολατσιό μας, εκφράζουν έντονη δυσφορία όταν μαζί με το φαγητό ξεχνάμε τα σακουλάκια, τις χαρτοπετσέτες, τα αλουμινόχαρτα... Σύμμαχός τους στη διαμαρτυρία η κ. Σοφία, η καθαρίστρια του σχολείου μας, αλλά και η τάξη μας που είναι μία από τις ομάδες της Παιδικής Helmepa. H HELMEPA είναι μια περιβαλλοντική οργάνωση που κύριο στόχο της έχει την προστασία της θάλασσας και των ακτών. Στο παιδικό της τμήμα συμμετέχουν παιδιά από πολλά σχολεία της Ελλάδας και ειδικά από περιοχές που γειτονεύουν με τη θάλασσα ή και με ποτάμια, αφού τα περισσότερα ποτάμια καταλήγουν στη θάλασσα. Να γιατί συμμετέχουμε κι εμείς στη Helmepa Junior. Γιατί ζούμε δίπλα στον Ιλισό και μας πονά που σήμερα το ποτάμι αυτό αντί για καθαρό νεράκι κουβαλά στη θάλασσα ένα μαυροζούμι και πολλά πολλά σκουπίδια.

Το σύμβολο της Helmepa είναι ο γλάρος:

διαβάστε περισσότερα για το έργο της Helmepa κάνοντας κλικ εδώ

http://tetartaki.blogspot.com/2009/09/blog-post_8746.html

Εσείς, φίλοι μας από το Βόλο, γνωρίζετε τη Helmepa; Αν όχι, θα χαρούμε πολύ να σας στείλουμε ενημερωτικό υλικό.

Μεγάλη επίσης ευχαρίστηση θα νιώσουμε αν μας ενημερώσετε για τα οικολογικά ζητήματα και της δικής σας περιοχής, τόσο της πόλης σας όσο και του πανέμορφου Πηλίου που έχετε την τύχη να ζείτε στη σκιά του.

Περιμένουμε λοιπόν τόσο πληροφορίες για την περιοχή σας όσο και φωτογραφίες. Για να γνωρίσουμε κι εμείς πώς είναι ο τόπος σας. Το ίδιο θα κάνουμε κι εμείς για τη δική μας πόλη, την Καλλιθέα, με τις επόμενες αναρτήσεις μας.