ΠΗΛΙΟ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ

https://dwdekato.forumgreek.com/forum-f13/topic-t32-15.htm#430

Πήλιο έγραψε:Καλημέρα "Τεταρτάκια του Ιλισού"!

Πολύ πολύ χαιρόμαστε που σας γνωρίζουμε μέσα από αυτό το "ταξίδι"...Αυτό φυσικά το οφείλουμε στη γλυκιά σας δασκάλα,η οποία εμπνεύστηκε όλη αυτή την υπέροχη πραγματικά επικοινωνία μεταξύ μας!

Με αφορμή το μάθημα στη "Γλώσσα":"Το παραδεισένιο Πήλιο" σας στέλνουμε μερικές φωτογραφίες από τον τόπο μας.

Τα Τεταρτάκια του Παγασητικού είναι μαθητές του 31ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου.

Ευχαριστούμε θερμά τα ΤΕΤΑΡΤΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟΥ για την ανταπόκρισή τους στο κάλεσμά μας για επικοινωνία και συνεργασία καθώς και για τα καλά τους λόγια.

Ευχόμαστε η συνεργασία να συνεχιστεί και να λάβουν μέρος όσο περισσότερα Τεταρτάκια μπορούν και από τα δύο σχολεία, το 31ο Δημοτικό του Βόλου και το δικό μας, το 12ο Δημοτικό Καλλιθέας Αττικής.

Περιμένουμε λοιπόν, παιδιά, και τις δικές σας απαντήσεις - αναρτήσεις.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ
Η διαδικασία δημοσίευσης φωτογραφιών στο φόρουμ είναι πολύ εύκολη και γρήγορη. Αρκεί κανείς να ξέρει τις σχετικές διαδικασίες...
Οι διαδικασίες αυτές διαφέρουν ανάλογα με το αν είναι κανείς μέλος του φόρουμ ή απλός επισκέπτης.
Καθώς σκοπός μας είναι να διευκολύνουμε με τις οδηγίες αυτές τη συμμετοχή των παιδιών που γράφουν στο φόρουμ ως απλοί επισκέπτες θα αναφερθούμε και στις αντίστοιχες διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσει ένας επισκέπτης του φόρουμ:
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Βρίσκω και πατάω κάτω από το θέμα που θέλω να δημοσιεύσω τη φωτογραφία το κουμπάκι POSTREPLY.
Αφού ανοίξει η σελίδα δημοσίευσης αναζητώ πάνω από το κουτάκι δημοσίευσης ένα μικρό τετράγωνο κουμπάκι που γράφει μέσα δύο Α.
Αν απλώς βάλω επάνω στο κουμπάκι αυτό το ποντίκι μου, εμφανίζεται ένα ταμπελάκι που γράφει "Εναλλαγή μορφής"
Πατάω το κουμπί αυτό με το ποντίκι μου. Και μία και δύο φορές για να δω πώς αλλάζει κάθε φορά που το πατάω. Προσέξτε γιατί μπορεί στη μία περίπτωση να εμφανίζεται στην επάνω γραμμή δίπλα στα άλλα κουμπάκια και στην άλλη σαν δεύτερη γραμμή από κάτω τους. Αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το κουμπάκι να εμφανίζεται με ροζ φόντο! Γιατί μόνο τότε θα βλέπω την ίδια την εικόνα που θα προσθέσω. Αλλιώς θα βλέπω κάποιον κωδικό και όχι την ίδια την εικόνα.

Ο ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ:

Αφού φροντίσω το κουμπάκι με τα δύο Α να έχει ροζ φόντο, κάνω αντιγραφή από το διαδίκτυο τη φωτογραφία που θέλω να δημοσιεύσω και στη συνέχεια πατάω επικόλληση στο κουτάκι δημοσίευσης του φόρουμ.

Παράδειγμα:



Αν θέλω να φέρω στο κέντρο της σελίδας αυτή τη φωτογραφία, τη μαυρίζω με το ποντίκι και πατάω αυτό το κουμπάκι:

ΑΝ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ

Τότε θα πρέπει να πατήσω αυτό το κουμπάκι:

Θα ανοίξει ένα μικρό παράθυρο. Πατάω ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ και ψάχνω στον υπολογιστή μου ποια εικόνα θέλω να δημοσιεύσω.

Προσοχή: Δε δημοσιεύω φωτογραφίες που φαίνονται τα πρόσωπα παιδιών αλλά και οποιαδήποτε άλλη φωτογραφία που δεν έχω την έγκριση των γονιών ή των δασκάλων μου.

Μετά πατάω ΑΝΟΙΓΜΑ. Και μετά στο παραθυράκι πατάω host it!

Ανοίγει ένα καινούριο παράθυρο. Εμφανίζεται εκεί η φωτογραφία που ανέβασα και κάτω από τη φωτογραφία ψάχνω να βρω το σημείο που γράφει:

Links to share your image:

Και κάτω από αυτό βλέπω να δίνονται διάφοροι κώδικες. Επιλέγω τον κώδικα Direct Link.

Τον κάνω αντιγραφή.

Μετά πατάω το κουμπάκι:

και κάνω επικόλληση το Direct Link και πατάω ΟΚ



Λογικά η φωτογραφία θα εμφανιστεί μπροστά μου... αν έκανα όλα τα παραπάνω βήματα σωστά! Όπως και αυτή φωτογραφία από την αίθουσα της τάξης μας - πριν ακόμη αρχίσουν τα μαθήματα της φετινής χρονιάς. Γι' αυτό και τη βλέπετε έτσι άδεια...

ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΠΡΩΤΑ Preview για να δείτε σε προεπισκόπηση πώς θα φαίνεται η δημοσίευσή σας.

Αν τη βρείτε της αρεσκείας σας, πατήστε Αποστολή.

Αν όχι, κατεβείτε λίγο πιο κάτω και θα δείτε το κουτάκι δημοσίευσης. Κάντε εκεί τις αλλαγές και πατήστε πάλι Preview. Μετά πατήστε Αποστολή.

Καλημέρα "Τεταρτάκια του Ιλισού"!

Συγγνώμη που καθυστερήσαμε να σας απαντήσουμε,αλλά τις τελευταίες αυτές μέρες τρέχουμε γενικώς!!!

Σας στέλνουμε φωτογραφίες από το σχολείο μας...










και φωτογραφίες από την regatta μεγάλων ιστιοφόρων πλοίων, που έγινε στο λιμάνι του Βόλου από τις 9 μέχρι τις 12 Μάη και ήταν πραγματικά εντυπωσιακή...












Με την ευκαιρία αυτού του σημαντικού γεγονότος για την πόλη μας εμφανίστηκε και η περίφημη "ΑΡΓΩ", που τόσα και τόσα έχουμε ακούσει γι' αυτή!Εμείς ως νέοι Αργοναύτες αυτής της πόλης, σας προσκαλούμε για ένα μαγικό ταξίδι στα πέρατα της γης ...










Καλό ταξίδι σε θάλασσες και λιμάνια που έχετε ονειρευτεί!

Τα "Τεταρτάκια του Παγασητικού"...

Τεταρτάκια του Παγασητικού!!!

Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν η σημερινή;

Και τι ομορφιά με τόσα ιστιοφόρα στο λιμάνι σας!

Πραγματικά μας ταξιδέψατε και όχι μόνο στην υπέροχη πόλη σας μα και στην ιστορία. Με την Αργώ, θυμίζω, ταξίδεψε και η περίφημη Αταλάντη. Πρώτη αυτή γυναίκα ναυτικός. Δείχνοντας τις πεποιθήσεις των προγόνων μας για το ρόλο της γυναίκας. Τόσο διαφορετικές από εκείνες που αιώνες αργότερα έκλεισαν τις γυναίκες στους γυναικωνίτες και επέβαλαν ήθη και έθιμα ξένα προς το λαό μας.

Και από το βιβλίο Γκέμμα (σελ. 107) του μεγάλου νεοέλληνα στοχαστή του Δημήτρη Λιαντίνη, παραθέτω τούτο:

Φέρε τις μορφές των νέων σωμάτων, τις ευσταλείς και τις διακριτές. Να ανεβαίνουν από την Ολυμπία και τους Δελφούς, καθώς λευκοί αργυρόηχοι κρότοι κυμβάλων. Τους ωραίους χιτώνες τους χειριδωτούς, και τα λευκά ιμάτια τα πτυχωτά και τα ποδήρη. Τα πέδιλα από δέρματα μαροκινά, αρμοσμένα στις δυνατές φτέρνες.

Φέρε την εικόνα που μας αφήσανε οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας. Οι κοντυλογραμμένες, με τις λεπτές ζώνες, τον κυανό κεφαλόδεσμο, και το ζαρκαδένιο τόνο του κορμιού. Οι ελληνίδες του Άργους και της Ιωνίας, οι λινές και οι φαινομηρίδες. Τρέχουνε στα όρη μαζί με την Αταλάντη. Και κοιμούνται στα κοιμητήρια σαν την Κόρη του Ευθυδίκου.

Όλες και όλοι στηριγμένοι χαρούμενα σε κάποια μαρμάρινη στήλη, σ’ ένα λιτό κιονόκρανο, σε μια κρήνη λευκή της Αγοράς. Με περίγυρα τους ωραίους γεωμετρημένους ναούς, αναπαμένους στο φως και στην αιθρία. Άνθρωποι, και θεοί, και αγάλματα ένα.

Πώς τώρα καταντήσαμε από την Ιωνία να φτάσουμε στη Νέα Ιωνία, τη δική σας και την άλλη που βρίσκεται στην Αθήνα; Πώς από την Αργώ που ταξίδευε σε μακρινές Κολχίδες ήρθε η μέρα "του συνωστισμού" των προσφύγων στα πένθιμα καράβια του αναγκαστικού επαναπατρισμού πίσω τη μητρόπολη;

Και η δική μας πόλη, η Καλλιθέα, δέχτηκε τότε μεγάλο αριθμό προσφύγων. Ειδικά η τοποθεσία που βρίσκεται σήμερα το σχολείο μας, οι Τζιτζιφιές. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την ιστορία της Καλλιθέας στην ιστοσελίδα του Δήμου μας, εδώ:

http://www.kallithea.gr/Default.aspx?pid=4&la=1

και μετά κλικ στο αρχείο pdf http://www.kallithea.gr/files/1/kallithea_history/Kallithea.pdf

Από κει και η ακόλουθη φωτογραφία της Καλλιθέας, καθώς και τα παραθέματα που ακολουθούν:


Στο κέντρο διακρίνεται η λεωφόρος Βενιζέλου, ένας φαρδύς δρόμος που οδηγεί από την περιοχή της Ακρόπολης των Αθηνών στη θάλασσα, στο Φαληρικό όρμο. Δεξιά από τη λεωφόρο διακρίνεται και η γραμμή του Ιλισού, του σπουδαιότερου ποταμού της αρχαίας Αθήνας. Και που στις όχθες του δίδασκε τους μαθητές του ο σπουδαίος φιλόσοφος Σωκράτης.

Το σχολείο μας βρίσκεται ανάμεσα στη λεωφόρο Βενιζέλου και στον Ιλισό και αρκετά κοντά στη θάλασσα.

Δεξιά διακρίνεται και μέρος του Πειραιά, του πρώτου λιμανιού της χώρας.

Όμως σύμφωνα με τους μύθους στη δική μας θάλασσα, στη θάλασσα της Καλλιθέας, αποβιβάστηκε ο ήρωας Θησέας όταν επέστρεψε από την Κρήτη. Γι' αυτό και αποτελεί σύμβολο της πόλης μας:

Ο συσχετισμός της περιοχής της Καλλιθέας με τον Θησέα πιθανότατα βασίζεται στο ότι κατά την επιστροφή του από την Κρήτη ο Αθηναίος ήρωας λέγεται ότι προσάραξε το πλοίο του στον Φαληρικό όρμο, στην παραλία των σημερινών Τζιτζιφιών. Εκεί τέλεσε τις θυσίες που είχε υποσχεθεί στους θεούς, εφόσον σκότωνε τον Μινώταυρο και γύριζε σώος στην πατρίδα του. Επίσης, εδώ τελέστηκαν εορτασμοί από τους Αθηναίους με αφορμή τις περιπέτειες του Θησέα και των συντρόφων του κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στην Κρήτη.

Έτσι δεν είναι καθόλου παράξενο που αν και η κεντρική λεωφόρος της πόλης ονομάζεται Βενιζέλου, αποκαλείται από όλους: Θησέως!!!

Να πούμε όμως ότι η περιοχή της Καλλιθέας μέχρι και τα μισά του 19ου αιώνα αποτελείτο από αγρούς και περιβόλια. Ειδικά η δική μας περιοχή, οι Τζιτζιφιές, που όντας δίπλα στις όχθες του Ιλισού ήταν σε μεγάλη έκταση ένας βάλτος με πλούσια χλωρίδα αλλά και αντίστοιχη πανίδα:

Στα δυτικά οι αγροί και τα περιβόλια έφταναν μέχρι τη θάλασσα. Πρόκειται για την περιοχή των Τζιτζιφιών, που ήταν σχετικά ελώδης και με πλούσια πανίδα, ιδίως στην περιοχή του Φαληρικού Δέλτα.

Ο Σ. Αθανασόπουλος, κάτοικος της Καλλιθέας από το 1914 και δεινός κυνηγός, περιέγραψε τις Τζιτζιφιές κατά τη δεκαετία του 1910, όταν αποτελούσαν έναν δημοφιλή κυνηγότοπο:

«Ἐκεῖ ποὺ βρίσκεται ὁ Ἱππόδρομος σήμερα, ἀπὸ τὸ περιβόλι τοῦ Καπίρη (πιὸ κάτω ἀπ’ τὴν ὁδὸν Ἀθηνᾶς) ὡς τοὺς Φοίνικες τοῦ Λαζάρου, ἦταν πραγματικὴ λιμνοθάλασσα γεμάτη βοῦρλα καὶ τζιτζιφιές, ἐπειδὴ σὲ κάθε νεροποντή, ἄλλα νερὰ ἔβγαιναν στὴ θάλασσα, ἄλλα ὅμως ἔμεναν στεκούμενα κι’ ἐκάλυπταν τὸν χῶρο ὡς τὸ γόνατο. Δὲν θέλει ῥώτημα πὼς τὰ βαλτονέρια αὐτὰ ἦταν ὅ,τι ἔπρεπε γιά τὴν κουνουποπαραγωγὴ –σύννεφα ὁλόκληρα ποὺ μάστιζαν τὶς Τζιτζιφιὲς καὶ τὴν Καλλιθέα.

Ἀλλά… οὐδὲν κακὸν ἀμιγὲς καλοῦ. Ὅλη αὐτὴ ἡ περιοχὴ ἦταν μέρος γενικῆς συγκεντρώσεως τῶν ὑδροβίων πουλιῶν τὸ χειμῶνα καὶ ἑπομένως κι’ ἐκεῖ πρώτης τάξεως κυνηγότοπος. Ἐκεῖ, μέσα στὰ βοῦρλα, φώλιαζαν τοῦ κόσμου τὰ πουλιά, μπεκατσίνια, πάπιες, χῆνες, ἐρωδιοί, ἀκόμη, καμμιὰ φορά, κανένας ἄσπρος ἤ μαῦρος κύκνος».

Η πρώτη επίσημη προσπάθεια να κατοικηθεί η περιοχή έγινε στα τέλη του 19ου αιώνα και τότε δόθηκε και το όνομα Καλλιθέα:

Ο νέος οικισμός «βαπτίστηκε» από τον Ευθύμιο Κεχαγιά Καλλιθέα, καθώς παρείχε γοητευτική θέα προς τη θάλασσα. Η εφημερίδα Εστία έγραψε σχετικά με το νέο προάστιο στο φύλλο της 3ης Μαρτίου 1885: «Καλλιθέα ἐβαπτίσθη διὰ μελῳδικοῦ ὀνόματος ἡ νέα πόλις, ἥτις μέλλει νὰ ἀνεγερθῇ ἐν τῇ πέριξ τῶν Σφαγείων Ἀθηνῶν πεδιάδι.

Στην αρχή οι άνθρωποι αγόραζαν οικόπεδα στο νέο οικισμό αλλά η ερημιά του τόπου τους έκανε διστακτικούς να τα κτίσουν. Αλλαγή της νοοτροπίας αυτής προκάλεσε η εγκατάσταση στην Καλλιθέα μιας πλούσιας οικογένειας εκείνης της εποχής, του Γ. Φιλάρετου. Ο ίδιος διηγείται:

«Τὴν 30ὴν Μαΐου 1887 ἠγόρασα ὡς θερινὴν διαμονὴν ἡμιτελῆ τὴν πρώτην οἰκίαν, ἥν βραδύτερον ὠνόμασα Σικελίαν. Ἐγενόμην οὕτως ὁ πρῶτος κάτοικος τοῦ προαστίου, δεύτερος δὲ ὁ ἐκ μητρὸς θεῖος μου Λάσκαρις Λασκαρίδης ἐν τῇ παρακειμένῃ οἰκίᾳ, ὅτε εἴχομεν ὡς γείτονας ἀλώπεκας καὶ τὰς ἱερὰς γλαῦκας τῆς Παλλάδος Ἀθηνᾶς, ἐν τῷ πυργίσκῳ τῆς οἰκίας μου κακοήχως κραυγάζουσας. Ἤδη τρίβω τοὺς ὀφθαλμούς μου, βλέπων πολυπληθεστάτην ἀθηναϊκὴν συνοικία, αὐτομάτως μορφωθεῖσαν ».

Από τις αλεπούδες, τις κουκουβάγιες και τους άσπρους και μαύρους κύκνους, φτάσαμε πολύ σύντομα σε μια πυκνοκατοικημένη πόλη όπως είναι η σημερινή Καλλιθέα και που οι χώροι πρασίνου είναι ελάχιστοι και φυσικά εξαφανισμένη η παλιά πανίδα της περιοχής. Ελάχιστο μόνο μέρος της ορνιθοπανίδας διασώζεται σε περιοχές που γειτονεύουν με τον Ιλισό, όπως και η περιοχή του σχολείου μας. Φυσικά δε βλέπει κανείς πια κύκνους... Υπάρχουν όμως άφθονα περιστέρια, σπουργίτια και πολλοί γλάροι.

Πώς γίνεται στην περιοχή που κάποτε αποβιβάστηκε ο ήρωας Θησέας, περήφανος που σκότωσε το Μινώταυρο, εμείς να αφήσουμε ένα σύγχρονο μινώταυρο, το τσιμέντο, να μας καταβροχθίσει, είναι απορίας άξιον...

Ελπίζουμε τα πράγματα να είναι καλύτερα στη δική σας περιοχή, στο Βόλο. Αν και στις φωτογραφίες σας διακρίναμε ψηλές πολυκατοικίες χτισμένες δίπλα στη θάλασσα...

Τουλάχιστον εσείς έχετε πολύ κοντά σας το παραδεισένιο Πήλιο.

Είχαμε κι εμείς την Πάρνηθα. Μα καταφέραμε να την κάνουμε κάρβουνα...

Όσο για τον Ιλισό φροντίσαμε να τον σκεπάσουμε και να τον χτίσουμε σε μεγάλο μήκος του. Έτσι σήμερα μόνο στα λόγια είναι ποτάμι. Και μόνο το τμήμα του που βρίσκεται μέσα στην Καλλιθέα είναι ανοιχτό. Νερά όμως δεν έχει. Μόνο ένα πρασινόμαυρο ρυάκι ρέει στο κέντρο της τσιμεντένιας πια κοίτης του:

Αγαπητοί νέοι Αργοναύτες του Βόλου,

Κρατήσαμε ως μία ξεχωριστή δημοσίευση την παρακάτω φωτογραφία:


Είναι από την ίδια πηγή που δανειστήκαμε και το υλικό της προηγούμενης ανάρτησης:

http://www.kallithea.gr/files/1/kallithea_history/Kallithea.pdf

Και παραθέτουμε και τη λεζάντα της για να καταλάβετε την αξία της:

Οικογένεια Ποντίων προσφύγων που εγκαταστάθηκε στην Καλλιθέα το 1920 (φωτογραφία 1898, Σύλλογος Ποντίων «Αργοναύται - Κομνηνοί»).

Είναι μια φωτογραφία που δίνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τους στενούς δεσμούς της δικής σας πόλης με τη δική μας. Γιατί από το Βόλο ξεκίνησαν αιώνες πριν οι Αργοναύτες μα όταν στα 1920 αναγκάστηκαν να πάρουν το δρόμο της επιστροφής οι απόγονοί τους, ήταν και η Καλλιθέα ένας από τους τόπους που αποβιβάστηκαν και βρήκαν νέα πατρίδα...

Να η βαθιά γαλάζια γραμμή που μας ενώνει, το Βόλο και την Καλλιθέα. Μια γραμμή τριών χιλιάδων χρόνων.

Η ίδια γραμμή που καταγράφει την πορεία του ελληνισμού στο διάβα της ιστορίας. Περνώντας από τα σαράντα κύματα, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Και ενώνοντας τη γη του Ιάσονα και τη γη του Θησέα.

Πολλούς λοιπόν χαιρετισμούς στους νέους Αργοναύτες του Βόλου από τους Αργοναύτες της Καλλιθέας!!!

Αργοναύτες της Καλλιθέας και Τεταρτάκια του Ιλισού καλημέρα!

Μας συγκινήσατε με τη βαΘιά γαλάζια γραμμή, που συνδέει μέσα από τα μονοπάτια της ιστορίας το Βόλο με την Καλλιθέα!
Διαβάζοντας τα κείμενα που περιγράφουν την ιστορία της Καλλιθέας πριν ακόμη κατοικηθεί,μας πιάνει η γνωστή θλίψη, που αισθανόμαστε και για τη δική μας πόλη για το πώς ήταν στο παρελθόν και πώς κατάντησε σήμερα!ΑΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ:Γιατί όλες οι επαρχιακές πόλεις μοιάζουν μ'ένα κομμάτι της σημερινής Αθήνας;Η φωτογραφία που ακολουθεί δείχνει την πόλη μας, όπως την βλέπει κανείς ανεβαίνοντας στο Πήλιο.





Αισθανόμαστε πράγματι τυχεροί που έχουμε πάνω από την πόλη μας το ευλογημένο αυτό βουνό...Σήμερα το πρωί η Τετάρτη, η Πέμπτη και η Έκτη περπατήσαμε σε κάποια άλλα μονοπάτια,τα οποία σχετίζονται όχι με την ιστορία,αλλά με τη μυθολογία!Αναφερόμαστε στα μονοπάτια των Κενταύρων, το όνομα των οποίων είναι συνδεδεμένο με το Πήλιο.Η πεζοπορία μέσα στο βουνό ήταν μία μοναδική εμπειρία και τη συνδιάσαμε με περιβαλλοντική εκπαίδευση και παιχνίδι στη φύση, που τόσο μας έλειψε!Αν και δεν πρέπει να βγάζουμε φωτογραφίες στο διαδίκτυο,εμείς θα σας στείλουμε μία από τη σημερινή μας πεζοπορία στα Χάνια Πηλίου!Μπροστά διακρίνετε τους οδηγούς μας στο βουνό, γιατί η φύση πολλές φορές κρύβει εκπλήξεις!!!!



Και μια και μιλάμε για περιβάλλον σας στέλνουμε και το εξώφυλλο μιας εξαιρετικής παράστασης που θα παρακολουθήσουμε την Κυριακή το βράδυ(13/6/10) με θέμα τον παραλίμνιο πολιτισμό της Κάρλας.Μιας λίμνης που αποξηράθηκε στα χρόνια της Χούντας(αυτό σήμανε "αποξήρανση"και του πολιτισμού, που δημιουργήθηκε από τα αρχαία ακόμη χρόνια εκεί ) και σήμερα με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να την ξαναδημιουργήσουν.